Runtime w nurkowaniu jest pojęciem, które odnosi się do czasu, jaki spędzasz pod wodą. Jest to ważny parametr, który musisz mieć na uwadze podczas planowania i wykonywania nurkowań. W niniejszym artykule omówimy szczegółowo, co to runtime w nurkowaniu i dlaczego jest tak ważne.
Czym jest runtime?
Runtime (RT) to czas, jaki spędzasz pod wodą podczas nurkowania. Może być określany zarówno w minutach, jak i sekundach. Runtime można obliczyć poprzez odejmowanie czasu wejścia do wody od czasu wyjścia z niej. Na przykład jeśli wejdziesz do wody o godzinie 10:00 i wyjdziesz o 10:30, twój runtime będzie równy 30 minutom.
Runtime jest ważnym parametrem, ponieważ ma bezpośredni wpływ na twoje bezpieczeństwo podczas nurkowania. Im dłuższy runtime, tym większa ilość gazu zostaje zużyta i tym większe ryzyko powstania choroby dekompresyjnej.
Jak obliczyć swój runtime?
Obliczenie swojego runtimu jest proste. Wystarczy odejmować czas wejścia do wody od czasu wyjścia z niego. Możesz ustalić swój runtime na każdym etapie swojego nurkowania – na przykład po pierwszej serii descentu lub po powrocie na łodzie lub platformę startową.
Możesz też skorzystać ze specjalnych narzędzi do monitorowania runtimu, takich jak komputery nurkowe lub aplikacje mobilne. Te narzędzia mogą pomóc ci lepiej zrozumieć swoje postępy i umożliwić ci lepsze planowanie swoich następnych nurkowań.
Jak długi powinien być twój runtime?
Długość twojego runtimu powinna być określona przez twoje umiejętności i dobranego sprzętu oraz warunki panujące podczas twoich nurkowań. Jeśli dopiero zaczynasz swoją przygodę z nurkowaniem, twój runtime powinien być stosunkowo krótki – na przykład 15-20 minut. Z biegiem czasu możesz go stopniowo zwiększać.
Jeśli masz już trochę doświadczenia w nurkowaniu, twój runtime może sięgać od 30 do 45 minut lub dłużej – ale nigdy nie powinieneś przekraczać 60 minut bez profesionalnego instruktora lub partnera.
Jak unikać choroby dekompresyjnej?
Choroba dekompresyjna, inaczej DCS (Decompression Sickness), to stan chorobowy spowodowany gromadzeniem się gazu azotu we krwi po długim lub intensywnym nurkowaniu. Objawia się ona bolesnymi skurczami mięśni i może prowadzić do poważnych uszkodzeń organizmu.
- Unikaj długich runtimów:
Aby uniknąć choroby dekompresyjnej, ważne jest, aby trzymać się ustalonego limitu runtimu – szacuj go starannie i trudno go przekroczyć. Jeśli planujesz długie lub intensywne nurkowanie, skonsultuj się ze specjalistami lub instruktorem.
- Utrzymywanie odległości:
Ważne jest również utrzymywanie odległości między tobą a innymi nurem – im więcej osób będzie brało udział tym większe ryzyko DCS. Upewnij się więc, że nurkujesz z partnerem o podobnych umiejętnościach.
- Monitoruj swoje postępy:
Kontrola postępu to kolejny ważny element unikania choroby dekompresyjnej – upewnij się więc, że monitorujesz swoje postępy podczas każdego zanurzenia.