DCI – choroby dekompresyjne
DCI – choroba dekompresyjna jest poważnym zagrożeniem dla nurków. Jest to stan, w którym gaz występujący w mieszaninie oddechowej nurka, głównie azot, ulega rozpadowi i tworzy pęcherzyki gazu w organizmie. Pęcherzyki te mogą powodować uszkodzenia tkanek i narządów wewnętrznych, a nawet śmierć.
Aby uniknąć DCI, nurkowie muszą przestrzegać odpowiednich procedur bezpieczeństwa. Przede wszystkim, należy zawsze stosować się do planu nurkowania i przestrzegać czasu dekompresji określonego przez tabele lub programy komputerowe.
- Nurkowie powinni również monitorować swoje ciśnienie parcjalne azotu (PPO2) podczas nurkowania.
- Jeśli poziom PPO2 jest zbyt wysoki, należy natychmiast opuścić głębsze partie i wrócić na powierzchnię.
- Ponadto, nurkowie powinni regularnie ćwiczyć techniki relaksacyjne i oddychania podczas nurkowania.
W ten sposób można zminimalizować ryzyko DCI poprzez utrzymanie stabilnego ciśnienia oddechowego i ograniczenie ilości gazu w mieszaninie oddechowej.
DCS – choroba dekompresyjna
DCS – choroba dekompresyjna jest poważnym zagrożeniem dla nurków, którzy wykonują głębokie i długotrwałe nurkowania. Jest to stan, w którym dochodzi do uszkodzenia tkanek ciała spowodowanego przez gaz pod ciśnieniem, który jest wdychany podczas nurkowania. Choroba ta może mieć różne objawy, od łagodnych do bardzo poważnych.
- Objawy DCS
- Najczęstszymi objawami DCS są bóle mięśni i stawów, zaburzenia koordynacji ruchowej, osłabienie siły mięśniowej, obrzęki skóry i inne objawy neurologiczne. Inne objawy obejmują gorączkę, dreszcze, biegunkę, nudności i wymioty.
- Leczenie DCS
- Leczenie DCS polega na leczeniu objawów i zapobieganiu dalszemu uszkodzeniu tkanek. Leczenie może obejmować terapię tlenem lub inne leki przeciwbólowe. W niektórych przypadkach może być konieczna hospitalizacja lub operacja.
